Manlio Milazzi is een harmonica speler en singer-songwriter woonachtig in Trieste, een stad in Italië ten oosten van Venetië, aan de grens met Slovenië. Niet zo ongewoon want Fabrizio Poggi is ook een gevierde blues harpist en (Noord) Italiaan. Milazzi is een protegé van Carlos Del Juncto en speelde al samen met Bob Margolin, Mike Zito, Chris Jagger (de broer van!) en Enrico Crivellaro.

Op zijn album ‘North of the Sea’ (2022) werkte Milazzi samen met de Amerikaanse gitarist JJ Appleton. Zij werden aan elkaar voorgesteld in Denver door JC Ricci, die al eerder met Appleton samenwerkte op twee albums (‘Dirty Memory’, 2015 – ‘Beautiful Slop’, 2018). Merk op dat Appleton ook te horen is op David Bowie’s single, zijn zwanenzang -Bowie's voorspelling van meer roem na zijn dood- ‘Lazarus’ (2016), een nummer uit zijn ‘Blackstar’ (2015) album. ‘North of the Sea’ bevat drie originals twee geschreven door Milazzi, één door Appleton én acht covers die inde studio “live” werden opgenomen tijdens twee sessies.

JJ Appleton aka Jon Jason Appleton (°1976), is een muzikant en singer-songwriter uit NYC, die ooit in de Washington Post genoemd werd o.w.v. zijn “pop-rock sound”. JJ was de zoon van professor John H. Appleton, die muziek doseerde en die de mede-uitvinder was van de digitale Synclavier synthesizer en recorder. Na zijn aandeel te hebben gehad in Hamhorta, Electric Jellyfish en de The Grasshoppers, gaat JJ solo en bracht hij in 2003 zijn debuut ep ‘500 Moments’ uit. In 2005 verscheen in de States het album ‘Uphill to Purgatory’, dat een jaar later in de UK de naam ‘Someone Else’s Problem’ kreeg (én drie extra nummers uit de ‘500 Moments’ ep). In 2006 verhuist JJ naar Londen en brengt hij ‘Someone Else’s Problem’ uit. Zijn laatste full length solo album heet ‘Black and White Matinee’ en dateert uit 2008. JJ was ook de producer van albums van Darius Rucker, Kesha, Grace Gaustad en Erin Bowman.

“It’s an acoustic blues trip that goes from Chicago to New Orleans to some new distant shores…”

Met het levendige en speelse “Tipitina” van Professor Longhair opent het album pittig en aanstekelig. Longhair vulde de tekst van het nummer met onzinnige zinnen en repetitieve melodieën, waardoor een vrolijke en expressieve sfeer ontstond. Je geraakt snel geneigd om in het refrein mee te zingen op zijn "Tipitina tra la la la" en "Whoa la la la-ah tra la la". De verzen zelf portretteren een verhaal van een vrouw genaamd Loberta, die wordt afgeschilderd als iemand die geniet van de geneugten -lees: alcohol en…- van het leven. Knap hoe beide heren de geest van New Orleans, want daar draait het hier om, opnieuw eigenzinnig met uitstekende slide gitaar en Appleton’s zang vastlegden. “Crazy Head” is de eerste original van Manlio, een met akoestische toets. In Jimmy Reed's “Found True Love” zingt JJ dat hij "niet kan geloven in welke toestand de wereld zich bevindt" en dat "de ware liefde die hij vond, op iemand anders verliefd is…”.  Met T-Bone Walker's “Stormy Monday” tappen beide heren swingend uit een ander vaatje, om daarna met “Careless Love” terug te keren naar Crescent City, voor een uitstekende  interpretatie van deze traditional/jazzstandard van onbekende oorsprong die door heel de wereld ging. Het eerste en bekendste arrangement met muziek en tekst dateert uit 1921 en staat op naam van W.C. Handy, maar de componisten waren Spencer Williams & Martha Koenig. “Heavy Heart Blues” is al de volgende original van Milazzi. Het nummer, gedragen door Simone Serafini’s baslijn, rockt met Manlio's mondharmonica en zang en JJ die ons met mooie slides trakteert. Op “Stove Hot Ouch”, JJ’s original, zingt hij wat zijn moeder hem ooit vertelde: "Elke keer als ik van je begon te houden, verbrandde ik me…". Voor één van beroemdste blues standaards van allemaal, “Going Down Slow” van St. Louis Jimmy Oden uit 1941, koos het duo zoals Johnny Winter, voor de originele lyrics. Andere versies met verschillende songwriting kan je vinden in de songbooks van o.a. Howlin’ Wolf (met delen in parlando door Willie Dixon: ‘Rockin’ Chair Album’, 1962), Bobby Bland (& BB King) en nog vele andere blues muzikanten. Manlio en JJ geven hier hun eigen unieke draai aan het nummer. Het North Hill MS-geïnspireerde “One More Parade” is Manlio's laatste original. Van Taj Mahal’s “Move Up to the Country, Paint My Mailbox Blue” maakt Appleton op Dylan-achtige wijze een prachtig nummer en op JL Hooker’s “Shake It Baby” zijn de slides die hij aan Manlio’s boogie beat  toevoegt meesterlijk. Het album eindigt met een update van Los Lobos', “I Got Loaded”.

“You can call the album a bullseye 'NORTH of the SEA, the first striking studio collaboration of MANLIO MILAZZI & JJ APPLETON…”

Eric Schuurmans

‘NORTH OF THE SEA’: tracklist: 01. Tipitina [Professor Longhair, 1953] – 02. Crazy Head – 03. Found True Love [Jimmy Reed, 1960]– 04. Stormy Monday [Aaron T-Bone Walker] – 05. Careless Love [traditional, Spencer Williams / W C Handy / M A Koenig, 1921] – 06. Heavy Heart Blues – 07. Stove Hot Ouch – 08. Going Down Slow [St. Louis  Jimmy Oden, 1941] – 09. One More Parade – 10. Move Up to the Country, Paint My Mailbox Blue [Taj Mahal, 1968] – 11. Shake It Baby [JL Hooker, 1965] – 12. I Got Loaded [Los Lobos, 1984] | Music/Lyrics: Manlio Milazzi (2,6,9) & JJ Appleton (7), or as [noted] | Credits: Manlio Milazzi: harmonica, vocs / JJ Appleton: guitar, vocs / Simone Serafini: upright bass

Discography MANLIO MILAZZI: North of the Sea, w/JJ Appleton [2022] | Add a Little; by Mike Zito ft. Manilo Milazzi [2011] || Discography JJ APPLETON: Randos 1 (ep,#4) [06/2023] | “The Heavy Side of Live” [03/2023] | Chrystal Seas (ep,#4) [2022] | “Diving Duck (Jewvicii Remix)” [2021] | Beautiful Slop, w/Jason Ricci [2018] | Dirty Memory [2015] | Black and White Matinee [2008] | Someone Else's Problem (UK) [2006] | Uphill to Purgatory (US) [2005] | 500 Moments (ep) [2003] || (“Single”)